Güneş Sistemi’ndeki gezegenler üç ana sınıfta incelenirler.
İlk grup Yer Benzeri yani katı gezegenlerdir. Bunlar Güneş’e olan uzaklık sırasına göre Merkür, Venüs, Yer ve Mars’dır.
Merkür ve Venüs’ün uyduları yoktur ama Yer’in 1 tane (Ay) Mars’ın ise 2 tane (Phobos ve Deimos) uydusu vardır. Venüs’ün çok yoğun bir atmosferi varken Merkür ve Mars’ın yok sayılabilecek düzeydedir.
Bu gezegenler Güneş’e oldukça yakın dolanırlar. Dolanma dönemleri dev gezegenlere göre çok kısadır.
İkinci grup Güneş’e daha uzakta bulunan ve dolanım dönemleri çok uzun olan Dev Gaz Gezegenler’dir. Sirasıyla Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’dür. Jüpiter aynı zamanda sistemin en büyük gezegenidir ve dünyamızdan yaklaşık 10 kat büyüktür.
Gaz yapıda olduklarından genelde hidrojen ve helyum ağırlıklı kimyasal yapıları vardır. Her biri halka yapıya sahip olmalarına rağmen teleskopla görülebileni yalnız Satürn gezegeninkidir.
Bu gezegenlerin uydu sayıları da katı gezegenlerinkinin aksine çok fazladır. Örneğin Jüpiter’in 73 uydusu vardır.
Son grup ise 2006 yılında oluşturulan Cüce Gezegenlerdir. Pluto’nun gezegen sınıfından çıkarılmasıyla birlikte bu sınıf ortaya çıkmıştır. Şu anda 5 cüce gezegen vardır. Ceres, Pluto, Eris, Makemake ve Haumea.
Bunlar da Güneş etrafında dolanmakta olan katı gezegenlerdir. Ancak gerçek gezegen sınıfına göre farklılıklar içerirler. Bazılarının uyduları da vardır.
