Yer’in dönme ekseni eğimi, gezegen üzerindeki kütle dağılımından etkilenir. Kuzey yarıküredeki büyük kara kütlesi ve buz tabakası fazlalığı Yer’i yıkılacakmış! gibi gösterir.
Uzun zamana yayılan jeolojik dönemlerde, Yer’in eğim açısı 22.0 ile 24.4 derece arasında çevrimsel olarak değişir. Bu çevrim yaklaşık 41000 yılda son bulur ve buz çağının oluşmasında anahtar rol oynar (Milankovitch Çevrimi).
Eğimdeki azalma, daha serin yaz ile daha ılık kış gibi, mevsimlerin daha ılıman yaşanmasına neden olur. Eğim arttıkça kışlar/yazlar daha soğuk/sıcak geçer.
Aşağıdaki grafikte günümüzden 10000 yıl öncesi ve sonrası için eksen eğikliğinin değişimi gösterilmiştir.
